No dejaremos que acaben con todo. Construyamos juntas un mundo mejor

Este 1º de mayo desde CNT decimos basta. No podemos permitir que destruyan nuestro mundo, nuestra dignidad, nuestro futuro.

La amenaza tiene muchas caras: La de un sistema capitalista que nos explota, exprime los recursos naturales y degrada el medio ambiente. La de una clase política corrupta y elitista que destruye lo público, ignora nuestras necesidades y que nos arrastra a genocidios y a guerras. También la de una sociedad que discrimina, margina y excluye a los más vulnerables.

Nuestro sindicato crece cada día. Aunque nos han intentado silenciar cientos de veces, cada vez tenemos más presencia en las luchas, en las huelgas, en los centros de trabajo. La bandera rojinegra de la Confederación ondea allá donde hay un conflicto laboral, donde una de nosotras exige lo que es justo. Desde Xixón hasta Granada, de Compostela a València.

Nuestras luchas y reivindicaciones siguen ahora más vigentes que nunca, por unas condiciones dignas de trabajo, salarios justos y derechos sindicales. Por una sociedad basada en la igualdad, la solidaridad y el apoyo mutuo. Por un mundo que merezca la pena ser vivido.

Por eso construimos un sindicalismo de acción directa, trabajamos día a día para organizarnos en nuestros trabajos, desde las asambleas, sin dirigentes ni dirigidos, donde todas las personas valemos lo mismo y nuestras opiniones son tenidas en cuenta, donde se nos escucha, donde aprendemos a escuchar. Donde ponemos en práctica el mundo que queremos y luchamos para cambiar lo que no nos gusta.

No vamos a parar hasta que no consigamos que todas las personas sean dueñas de su destino, donde la riqueza se distribuya de forma equitativa y donde la naturaleza sea respetada. Ha llegado el momento de demostrar que nosotras somos más, que estábamos aquí antes que ellos y que somos capaces de construir todo aquello que ellos destruyen cada día.

No deixarem que ho destrueixin tot. Construïm juntes un món millor

Aquest 1r de maig des de la CNT diem prou. No podem permetre que destrueixin el nostre món, la nostra dignitat, el nostre futur.

L’amenaça té moltes cares: La d’un sistema capitalista que ens explota, esprem els recursos naturals i degrada el medi ambient. La d’una classe política corrupta i elitista que destrueix allò públic, ignora les nostres necessitats i que ens arrossega a genocidis i a guerres. També la d’una societat que discrimina, margina i exclou als més vulnerables.

El nostre sindicat creix cada dia. Encara que ens hagin intentat silenciar centenars de vegades, cada vegada tenim més presència a les lluites, a les vagues, als centres de treball. La bandera roja i negra de la Confederació oneja allà on hi ha un conflicte laboral, on una de nosaltres exigeix el que és just. Des de Xixón fins a Granada, de Santiago a València.

Les nostres lluites i reivindicacions segueixen ara més vigents que mai, per unes condicions dignes de feina, salaris justos i drets sindicals. Per una societat basada en la igualtat, la solidaritat i el suport mutu. Per un món que valgui la pena ser viscut.

Per això construïm un sindicalisme d’acció directa, treballem dia a dia per a organitzar-nos als nostres treballs, des de les assemblees, sense dirigents ni dirigits, on totes les persones valem el mateix i les nostres opinions són tingudes en compte, on se’ns escolta, on aprenem a escoltar. On posem en pràctica el món que volem i lluitem per a canviar el que no ens agrada.

No pararem fins que no aconseguim que totes les persones siguin propietàries del seu destí, on la riquesa es distribueixi de manera equitativa i on la naturalesa sigui respectada. Ha arribat el moment de demostrar que nosaltres som més, que érem aquí abans que ells i que som capaços de construir tot allò que ells destrueixen cada dia.


Hondamendira garamatzate. Eraiki dezagun mundu hobe bat elkarrekin

Aurtengo maiatzaren 1ean, CNTtik nahikoa dela diogu. Ezin dugu onartu gure mundua, gure duintasuna, gure etorkizuna suntsitzea.

Mehatxuak aurpegi asko ditu. Batetik, gu esplotatu, baliabide naturalak agortu eta ingurumena hondatzen duen sistema kapitalistarena. Bestetik, arlo publikoa suntsitzen, gure beharrak alde batera uzten eta genozidioetara eta gerretara eramaten gaituen klase politiko ustel eta elitista batena. Baita ahulenak diskriminatu, baztertu eta baztertzen dituen gizarte batena ere.

Gure sindikatua egunetik egunera hazten ari da. Ehunka aldiz gu isilarazten saiatu badira ere, gero eta presentzia handiagoa dugu borroketan, grebetan, lantokietan. Konfederazioaren bandera gorri-beltza lan-gatazka bat dagoen lekuan dago, gutako edonork bidezkoa dena eskatzen duen tokian. Xixonetik Granadara, Santiagotik Valentziaraino.

Gure borrokek eta aldarrikapenek inoiz baino egunerokotasun handiagoa dute orain, lan-baldintza duinen, soldata justuen eta eskubide sindikalen alde. Berdintasunean, elkartasunean eta elkarren babesean oinarritutako gizartearen alde. Bizitzea merezi duen mundu baten alde.

Horregatik, ekintza zuzeneko sindikalismo bat eraikitzen dihardugu, egunez egun gure lantokietan antolakuntza sustatuz, batzarretatik, buruzagirik eta gidaririk gabe. Pertsona guztion balio berdina eta guztion eritziak aintzat hartzen dituen sindikalismoa lantzen dugu, non entzuten zaigun eta entzuten ikasten dugun. Amesten dugun mundua praktikan jartzen dugu eta gustatzen ez zaiguna aldatzeko borrokatzen gara.

Ez dugu etsiko pertsona guztiak beren patuaren jabe izan arte, aberastasuna modu ekitatiboan banatu eta natura errespetatzen den arte. Iritsi da garaia, erakutsi dezagun gu gehiago garela, haiek baino lehenago geundela hemen eta haiek egunero suntsitzen duten guztia eraikitzeko gai garela.


Non deixaremos que acaben con todo. Construamos xuntas un mundo mellor

Este 1.º de maio desde CNT dicimos basta. Non podemos permitir que destrúan o noso mundo, a nosa dignidade, o noso futuro.

A ameaza ten moitas caras: A dun sistema capitalista que nos explota, espreme os recursos naturais e degrada o medio ambiente. A dunha clase política corrupta e elitista que destrúe o público, ignora as nosas necesidades e que nos arrastra a xenocidios e a guerras. Tamén a dunha sociedade que discrimina, marxina e exclúe aos máis vulnerables.

O noso sindicato crece cada día. Aínda que tentaron silenciarnos centos de veces, cada vez temos máis presenza nas loitas, nas folgas, nos centros de traballo. A bandeira roxinegra da Confederación ondea alá onde hai un conflito laboral, onde unha de nós esixe o que é xusto. Desde Xixón ata Granada, de Compostela a València.

As nosas loitas e reivindicacións seguen agora máis vixentes que nunca, por unhas condicións dignas de traballo, salarios xustos e dereitos sindicais. Por unha sociedade baseada na igualdade, a solidariedade e o apoio mutuo. Por un mundo que mereza a pena ser vivido.

Por eso construímos un sindicalismo de acción directa, traballamos día a día para organizarnos nos nosos traballos, desde as asembleas, sen dirixentes nin dirixidos, onde todas as persoas valemos o mesmo e as nosas opinións son tidas en conta, onde se nos escoita, onde aprendemos a escoitar. Onde poñemos en práctica o mundo que queremos e loitamos para cambiar o que non nos gusta.

Non imos parar ata que non consigamos que todas as persoas sexan donas do seu destino, onde a riqueza distribúase de forma equitativa e onde a natureza sexa respectada. Chegou o momento de demostrar que nós somos máis, que estabamos aquí antes que eles e que somos capaces de construír todo aquello que eles destrúen cada día.


Nun vamos dexar qu’acaben con too. Construyamos xuntes un mundu meyor

Esti 1º de mayu dende CNT dicimos basta. Nun podemos dexar que destruyan el nuesu mundu, la nuesa dignidá, el nuesu futuru.

L’amenaza tien munches cares: La d’un sistema capitalista que nos esplota, escosa los recursos naturales y degrada el mediu ambiente. La d’una clase política corrupta y elitista que destrúi lo público, ignora les nueses necesidaes y que nos lleva a xenocidios y a guerres. Tamién la d’una sociedá que discrimina, marxina y esclúi a les más vulnerables.

El nuesu sindicatu crez ca día. Anque nos intentaron callar cientos de vegaes, cada vez tenemos más presencia nes lluches, nes fuelgues, nos centros de trabayu. La bandera rojinegra de la Confederación ondea allá onde hai un conflictu llaboral, onde una de nós esixe lo que ye xustu. Dende Xixón hasta Granada, de León a Barcelona.

Les nueses lluches y reivindicaciones siguen agora más vixentes que nunca, por unes condiciones dignes de trabayu, salarios xustos y drechos sindicales. Por una sociedá basada na igualdá, la solidaridá y el apoyu mutuu. Por un mundu que mereza la pena ser vivíu.

Por eso construyimos un sindicalismu d’acción directa, trabayamos día ente día pa organizanos nos nuesos trabayos, dende les asamblees, ensin dirixentes nin dirixios, onde toles persones valimos lo mesmo y les nueses opiniones son teníes en cuenta, onde se nos escucha, onde aprendemos a escuchar. Onde ponemos en práctica’l mundu que queremos y lluchamos pa camudar lo que nun nos gusta.

nun vamos parar hasta que nun consigamos que toles persones sían dueñes del so destín, onde la riqueza se distribuya de forma equitativa y onde la naturaleza sea respetada. Llegó’l momentu de amosar que nós somos más, que tábamos equí primero que ellos y que somos capaces de construyir tou aquello qu’ellos esborran ca día.

RSS
Follow by Email
WhatsApp